در سال‌های اخیر، تدریس واحد مبانی کامپیوتر و برنامه‌سازی در دانشگاه‌های کشور، محدود به زبان هایی مانند ++C و #C بوده است.
البته هیچکس نمیتواند منکر قدرت و کارایی بسیار بالای این زبان ها باشد؛ ولیکن این واحد، اولین واحد تخصصی رشتهٔ کامپیوتر و به نوعی اولین برخورد دانشجو با دنیای برنامه نویسی است.
این زبان ها به دلیل امکانات بیشتر، نیازمند نوشتن مقدار بیشتری از کد در مقایسه با زبان هایی مانند پایتون برای نوشتن برنامه یکسان بوده و دانشجو بجای درگیر شدن با برنامهنویسی با زبانِ برنامهنویسی درگیر می شود.
از سوی دیگر سادگی و قابل فهم بودن کدهای پایتون، قابلیت درک و فهم مفاهیم برنامهنویسی را برای تازه‌کاران بسیار بالاتر برده و از آشفتگی ذهنی و سرخوردگی آن ها جلوگیری می‌کند.
برای شروع یادگیری برنامهنویسی، اول از همه نیاز به یک مرجع برای یادگیری مفاهیم برنامهنویسی و یک زبان برای پیاده‌سازی آن وجود دارد. متاسفانه عدم وجود منبع بروز و کامل به زبان فارسی، امکان آموزش و یادگیری این زبان در دانشگاه ها و برای کسانی که میخواهند این زبان را خودشان به عنوان اولین زبان یادبگیرند از بین برده است.